زمانی کا کالای را خریداری میکنیم با دقت بر روی بسته بندی محصول متوجه برخی نوشته ها بر روی این محصولات میشویم که چیزی شبیه به این علائم هستند . علائمی مانند لوگوی استاندارد و یا علائم ذیل :
- ISO 9001:2008
- OHSAS 18000
- ISO 14001:2004
- CE
در مورد کالاهای مواد غذایی این علائم نشان دهنده پیغام های هستند به طور مثال ملاحظه میکنید HACCP نشان دهنده و بیانگر در امنیت و ایمن بودن مواد غذایی است .
به این معنی که در خط تولید محصول نقاط بحرانی که ممکن است وجود داشته باشد شناسایی و کنترل می شوند. ISO 9000 یعنی سازمان تولید کننده آن محصول ، از نظام کیفیت مناسبی برخوردار است. CE گواهی ورود محصول به محدوده اروپا است و GS گواهی ورود محصول به بازار آلمان است. ISO 14000و OHSAS به ترتیب بیان کننده سیستم مدیریت زیست محیطی و ایمنی و بهداشت هستند. به بیان دیگر علامت های روی محصولات به این ترتیب است : استاندارد ایران، CE و CS در چهارچوب استانداردهای کالا و استانداردهای ISO14001 & OHSAS18001 در چهارچوب استانداردهای سیستمی به حساب می آیند.
وقتی در مورد صنعت کشورمان صحبت میکنیم چنین به ذهن متبادر میشود که ما 30 تا 40 سال از صنعت روز دنیا عقب هستیم ، البته خوشبختانه این مورد در استاندارد های سیستم های کیفیت صدق نمیکند و ما در اینگونه استاندارد ها به محض تدوین ترجمه و اجرا می کنیم . استانداردهای ISO 22000:2005 مربوط به مواد غذایی و ISO 27001:2005 مرتبط با نظام مدیریت امنیت اطلاعات ، مثال های هستند که نشان می دهند از زمان تدوین تا زمان تزجمه و اجرا ما فاصله قابل قبولی را طی میکنیم .
فرآیند استاندارد کردن و در کل استاندارد از فعالیت های پایه ای برای علم و فناوری است که در جهت رشد و پیشرفت اقتصاد نقش کلیدی دارد و نیاز است در راستای سرعت بخشیدن به رشد سطح کیفیت باید تلاش کرد تا به دانش و مباحث فنی و فناوری تولید هر محصول دسترسی پیدا کرد .
بیشتر اینگونه فکر میکنند که استاندارد کردن و استانداردها فقط در جهت منافع مشتریان است . صد البته این موضوع نیاز ها و اهداف مشتریان را هم پوشش میدهد . اما در نظر بگیریم هر اقتصاد موفق و هر صنعت موفق نیازمند سیستمی قوی با خروجی مناسب هست ، در سیستم های کیفیت سود کسب و کارها و تولید کنندگان و کارهای خدماتی بیشتر از مصرف کنندگان و مشتریان است . زیرا صرفه جویی های بدست آمده از کم شدن انواع قطعه ها و مواد ورودی غیر ضروری و دور ریز ، به قدری چشمگیر است که هر گونه سرمایه گذاری در راه استاندارد سازی محصولات و فرآیندها و خدمات را برای مالکان صنعت توجیه پذیر می سازد، به طوری که مدیران در زمان کم می توانند نتایج ملموس و محسوس آن را به صورت مبالغ ذخیره شده (ریالی )مشاهده کنند.
با درست اجراء کردن دستورات و مقررات استاندارد های ایزو مبالغ صرف شده برای انبارداری و ساخت ابزار آلات و تجهیزات کاهش می یابد ، فعالیت های تولید نظم پیدا می کنند ، جانمایی و ترتیب کارهای کارخانه و یا دفاتر خدماتی به صورت چشمگیری منظم میشود ، اسناد و مدارک ، نقشه ها و طرح ها را میتوان در کمترین زمان بازیابی کرد و مورد استفاده قرار داد و به طور سریع طبقه بندی و بایگانی انجام میشود ، بدین ترتیب همکاری در بین واحد های سازمان و کسب و کار برای پیش برد اهداف و فعالیت های بیزینس امکان پذیر میشود . همفکری کارکنان در مورد مسائل با اهمیت و فنی تحقق پیدا می کند و در ادامه با تولید و خدمات رسانی با کیفیت و بسته بندی و ارتباط موثر با مشتری ، رضایت مصرف کنندگان امکان پذیر میشود . اینچنین است که استاندارد ستون های اصلی را برای پیشرفت و توسعه صنعت و اقتصاد ایجاد میکند .
در دنیای امروز تمام پارامترها در حال تغییر هستندو در این عرصه استانداردهای نو و جدیدی که به سیستم مدیریت کیفیت مشهور هستند فقط به پایان و نتیجه مقطعی کیفیت محصول بسنده نمیکنند ، بلکه یک تولید یا خدمت را از ابتدا تا انتها در نظر دارند و کنترل میکنند .این نوع مدیریت در کسب و کار که همراه با برنامه ریزی و هدفمندی است روح تازه ای را در واحد های مختلف سازمان میدمد .
بدیهی است سرمایه گذاری پیرامون کیفیت در مسائل تولیدی و بیزینس های خدماتی از جهت نیاز های مشتریان و ایجاد کیفیت جهانی مهمترین اصل در خط و مشی اقتصادی هر بیزینس موفق است و هر بیزینس در حال رشد که افزایش کمی و کیفی را در راس برنامه های خود قرار داده باشد ، به این مهم دست می یابد که استاندارد نمودن و همچنین پایش و کنترل کیفیت محصولات و خدمات از جمله تصمیمات استراتژیک میباشد .
